Снорри Стурлусон

Младшая Эдда (Часть 1)

Так говорит Арнор Скальд Ярлов, называя Одина «Всеотцом»:

Nú skal láta heyra dæmin, hvernig höfuðskáldin hafa látit sér sóma at yrkja eptir þessum heitum ok kenningum, svá sem segir Arnórr jarlaskáld, at Óðinn heiti Alföðr:

[далее следует соответствующая. полустрофа с упомянутым обозначением Одина.]

Nú hykk slíðrhugaðs segja,

síð léttir mér stríða,

þýtr Alföður, ýtum

jarls kostu, brim hrosta.

Поэзия здесь именуется «бражным буруном Всеотца». Хавард Хромой сказал так: [приводится полустрофа Хаварда Хромого, в которой Один называется «богом повешенных».

Hér kallar hann ok skáldskapinn hrostabrim Alföður. Hávarðr halti kvað svá:

Nú er jódraugum ægis

arnar flaug of hauga;

hygg ek, at heimboð þiggi

Hangagoðs af vangi.

Далее следуют скальдические полустрофы Вига-Глума,

Svá kvað Víga-Glúmr:

Lattisk herr með höttu

Hangatýs at ganga,

þóttit þeim at hætta

þekkiligt, fyrir brekku.

Рэва,

Svá kvað Refr:

Oft kom, jarðar leiptra

er Baldr hniginn skaldi,

hollr at helgu fulli

Hrafnásar mér, stafna.

Эйвинда Губителя Скальдов,

Svá kvað Eyvindr skáldaspillir:

И того,

кто птиц Грима

сам поил

питьем бакланов

Тюра груза, —

Сигурда

конунги

сгубили в Эгло.

Ok Sigurð

hinn er svönum veitti

hróka bjór

Haddingja vals

Farmatýs,

fjörvi næmðu

jarðráðendr

á Öglói.

Глума Гейрасона,

Svá kvað Glúmr Geirason:

Þar var, hrafna byrjar

þeim stýrðu goð Beima

sjalfr í sæki-alfi

Sigtýrs Atals dýra.

Svá kvað Eyvindr enn:

Гёндуль и Скёгуль

послал Гаутатюр

избрать из рода

Ингви конунга,

чтобы оного

увлечь в Вальгаллу.

Göndul ok Skögul

sendi Gautatýr

at kjósa of konunga,

hverr Yngva ættar

skyldi með Óðni fara

ok í Valhöllu vera.

Ульва Уггасона,

Svá kvað Úlfr Uggason:

Ríðr at vilgi víðu

víðfrægr, en mér líða,

Hroptatýr, of hváfta

hróðrmál, sonar báli.

Тьодольва из Хвина

Svá kvað Þjóðólfr inn hvinverski:

Valr lá þar á sandi,

vitinn inum eineygja

Friggjar faðmbyggvi,

fögnuðum dáð slíkri.

и Халльфреда, в которых есть следующие кеннинги или хейти Одина: «Тюр повешенных», «ас воронов», «Тюр ноши», «Тюр победы», «Тюр гаутов» («гауты» — это воины), «Хрофта-Тюр», «супруг Фригг», «Третий».]

Þat kvað Hallfreðr:

Sannyrðum spenr sverða

snarr þiggjandi viggjar

barrhaddaða byrjar

biðkván und sik Þriðja.

Здесь также есть пример того, что земля зовется в поэзии «женою Одина». [В последующих полустрофах скальдов Эйвинда,

Hér er þess dæmi, at jörð er kölluð kona Óðins í skáldskap. Svá er hér sagt, at Eyvindr kvað:

Хермод и Браги! —

рек Хрофтатюр, —

Встречайте с почетом

витязя грозного,

в горние хоромы

сюда грядуща!

Hermóðr ok Bragi,

kvað Hroptatýr,

gangið í gögn grami,

því at konungr ferr,

sá er kappi þykkir,

til hallar hinig.

Кормака,

Svá kvað Kormákr:

Eykr með ennidúki

jarðhljótr día fjarðar

breyti, hún sá er, beinan,

bindr. Seið Yggr til Rindar.

Стейнтора,

Svá kvað Steinþórr:

Forngörvan á ek firnum

farms Gunnlaðar arma

horna fors at hrósa

hlítstyggs ok þó lítinn.

Ульва Уггасона,

Svá kvað Úlfr Uggason:

Þar hykk sigrunni svinnum

sylgs valkyrjur fylgja

heilags tafns ok hrafna.

Hlaut innan svá minnum.

Эгиля Скаллагримссона,

Svá kvað Egill Skalla-Grímsson:

Blætk eigi af því

bróður Vílis,

goðjaðar,

at ek gjarn séa;

þó hefr Míms vinr

mér of fengit